De echte Matrix - een terugkeer naar onze blauwdruk
Aug 13, 2023LUISTER HIERBOVEN DE PODCAST OF LEES HIERONDER DE BLOG.
Het afgelopen jaar was voor mij een initiatie op het fysieke niveau van mijn wezen.
Baren heeft me geopend. En het medisch handelen er omheen was een ritueel dat me op mijn meest heilige, kwetsbare en krachtige moment heeft gebroken.
Mijn lichaam en geest vielen tijdens die ervaring in 1000 verwarde stukjes uiteen. Er was woede en verdriet. Diep verdriet. Een grotere pijn dan ik ooit had durven toelaten bewoog zich tijdens het baren door mijn lichaam. Ik ben inmiddels een jaar later nog steeds bezig om deze pijn te verteren.
Het was de pijn van onderdrukking en ontkenning. Duizenden jaren oud. Gedragen door mijzelf en alle vrouwen in mijn lineage. Opgelegd, ingeprogrammeerd én zelf in stand gehouden. Het was zwart.
Ik werd geïnitieerd in de herinnering en het besef van de structurele en systemische, collectieve vermijding, ontkenning en onderdrukking van mijn (onze) kracht en magie als vrouw.
We zijn niet geschapen uit de rib van een man. Wie heeft deze absurde omkering van de werkelijkheid de wereld in geholpen?
VROUW is de moeder van AL het leven. Zij draagt het portaal hiervoor in haar onderbuik. Ze is de eerste priesteres, de tempelbewaarder van de bron. De moeder. De oorspronkelijke Matrix (uit het Latijn: 'barende vrouw' of 'baarmoeder').
Zij was er eerst. De baarmoeder was eerst. Zoals ook de wateren van onze oceanen de eerste baarmoeder waren voor het ontstaan van al het leven op onze planeet.
Deze eenvoudige en diep magische waarheid vormt de oorspronkelijke blauwdruk van het vrouw-zijn (en dùs van het mens-zijn).
De échte Matrix.
Al ruim 5000 jaar wordt er geprobeerd om haar te beheersen; de vrouw. Om haar zwart te maken. Om haar gevangen te nemen met gender stereotypering en om haar kracht te stelen. Vrouwen worden nog steeds op grote schaal mishandeld. En zoals er met vrouwen wordt omgegaan, gaat de mens ook om met het heilige vrouwelijke en onze grote moeder Aarde: Uitgebuit, mishandeld, verkracht en verhandeld.
Het heilige vrouwelijke is inmiddels van veel van haar tempels, geschiedenis, mythen, beschermvrouwen en namen beroofd. Zoals ook het woord Matrix massaal gebruikt wordt als (negatieve!) benaming voor het huidige samenlevingssysteem. Als scheldwoord.
De volgende stap is de onteigening van zwangerschap en geboorte. Het gebeurt al. Ik heb zelf meegemaakt hoe ik vrijwillig mijn bevalling uit handen gaf aan een medische autoriteit (in de aangeleerde overtuiging dat dat 'beter zou zijn' voor mijn kind). In de VS wordt bijna de helft van alle kinderen geboren middels keizersnee, eveneens omdat er wordt geloofd dat dit beter/ veiliger of makkelijker is. Er is inmiddels een heuse markt voor draagmoeders, die een baby dragen in hun baarmoeder en daarna afstaan tegen betaling van bedragen tot wel $100.000,- . Zelfs de kunstmatige baarmoeders staan al klaar om de eerste kweekbabies te produceren voor onvruchtbare wensouders die zodanig geherspenspoeld zijn dat ze in deze techniek niets verkeerds zien. De impact op kinderen die uit deze constructies voortkomen, wordt niet in ogenschouw genomen. Kinderen die nooit een levende baarmoeder hebben gekend. Kinderen zonder pre-natale verbinding met hun moeder. Babies die door draagmoeders worden afgestaan na de geboorte… Trauma, anyone?
Dit is waar we staan. En het is aan de vrouw om NEE te zeggen. Remember..! Wij zijn de hoeders en priesteressen van het leven. In onze buik, in ons huis en in ons energieveld groeit de samenleving uit tot wat ze is. Het potentieel van de mensheid ligt in onze schoot en voedt zich aan onze borst.
Ik zie dat ook mannen vol zitten met zowel conditionering en trauma als waanzinnige kracht. Maar dit schrijven gaat niet over hun blauwdruk (al komt dat nog wel, want ik geloof dat we ons te verenigen hebben met onze mannen, niet ten strijde te trekken).
Ik maak geen excuses voor mijn vrouwelijkheid en maak mijn vrouw-zijn niet kleiner om de gevoelens van anderen te sparen. Ik pas mijn taalgebruik en mijn eigen titels of voornaamwoorden niet aan voor mensen die zich buitengesloten, minderwaardig, in verwarring gebracht, gespiegeld of bedreigd voelen door de krachttermen Vrouw, Moeder, Baarmoeder en Biologische wijsheid.
Als ik spreek over vrouwen, bedoel ik daarmee de menswezens met het godgegeven geboorterecht en oervermogen om leven te ontvangen en te groeien in hun baarmoeder. De mensen die nieuw leven kunnen baren en voeden met het levenselixer van hun borst. De mensen die nog steeds leven met slinkse onderdrukking en de dreiging van geweld als we té uitgesproken of afwijkend zijn. Als ik spreek over vrouwen heb ik het over mensen die wereldwijd (en vanaf hun geboorte) nog steeds benadeeld, mishandeld, miskend en misbruikt worden als gevolg van hun biologisch geslacht.
Vrouw kun je niet wórden. Je kunt je hoogstens een vrouwelijk stereotype eigen maken. In uiterlijk en gedrag lijkend op wat we ooit bedacht hebben wat een vrouw zou moeten zijn. De diepte, de pijn, het trauma en de kracht van het vrouw-zijn... Die blijft voorbehouden aan vrouwen.
De medische transgender hype van dit moment is wat mij betreft opnieuw een absurde omkering van alles dat waar en liefdevol is. In plaats van de oorspronkelijke blauwdruk van ons biologisch geslacht in ere te herstellen, worden zoekende, getraumatiseerde of simpelweg opgroeiende, experimenterende of niet-stereotypische menswezens aangemoedigd om hun eigen lichaam af te wijzen, te verminken en verder te leven als een ontkend menswezen in het uiterlijke jasje van een geslacht dat nooit hun eigen is geweest.
Waar vrouwen al honderden of zelfs duizenden jaren strijden voor het elimineren van gender normen en stereotypes, worden door transgender ideologie diezelfde stereotypes met macht 10 nieuw leven ingeblazen. En het ergste van alles is dat kinderen de pionnen zijn in dit politieke spel van manipulatie en onderdrukking van onze gehele populatie.
Er valt niet aan te ontkomen. Op social media, in series, films, programma's en zelfs op basisscholen krijgen kinderen te maken met gedachtegoed dat het idee in hun hoofd installeert dat hun eigen lichaam 'verkeerd' kan zijn.
Die boodschap landt als een zaadje in de vruchtbare grond van een samenleving waarin veel mensen (en veeeeel kinderen) voelen dat er iets niet helemaal klopt, maar er de vinger niet precies op kunnen leggen wat datgene is.
Het gevoel 'anders te zijn' is een normaal gegeven voor tieners. Dat gevoel komt eerder op en blijft langer hangen bij kinderen die moeite hebben om zich te voegen naar de eisen, omgangsvormen, verwachtingspatronen en (gender) stereotypes van de heersende cultuur. Zij die zich minder gemakkelijk aanpassen worden in onze cultuur 'kwetsbaar' genoemd. Ik ken ze goed. Het zijn de mensen die met somberheidsklachten, angsten, burnout, adhd, existentiële vragen en identiteitsproblemen in mijn vroegere spreekkamer terecht kwamen.
Ik zag in hen iets anders: Namelijk mensen die op een bepaald niveau (vaak onbewust) weigerden om mee te draaien in een cultureel systeem, familiesysteem, economie, bedrijfssysteem, schoolsysteem en ecologisch systeem dat niet wederkerig opbouwend en versterkend is. Lichamelijk, emotioneel en mentaal zei hun wezen Nee. 'Onverklaarde’ lichamelijke klachten, angst, somberheid, dwang en burnout waren de meest voormomende signalen dat er iets in de relatie met hun omgeving niet in orde was.
Er staat tegenwoordig een gigantisch systeem van voorlichters, hulpverleners, doorverwijzers, intakers, psychiaters, psychologen, artsen, verzekeraars, farmaceuten en beroemdheden klaar om een andere diagnose èn een oplossing te presenteren voor het gevoel dat 'er iets niet klopt' en voor de signalen van ons lichaam en geest. De diagnose is: JIJ bent het probleem. De oplossing is: WIJ hebben een behandeling.
Dat principe gaat nu zó ver dat die 'kwetsbare' mensen (de kanaries in de kolenmijn van onze cultuur) met de ideologische zaadjes van politieke transgender propaganda aangezet worden om zich te verwijderen van hun grootste kracht: hun eigen lichaam. Terwijl dat lichaam nóóit het probleem is. Het ware probleem ligt wat mij betreft in de manier waarop we van jongs af aan leren om de schuld bij onszelf te leggen als we met onze persoonlijkheid, voorkeuren, ervaringen en opvattingen niet passen in de hokjes van onze culturele verwachtingspatronen.
We leren niet over masculiene en feminiene archetypen en energie. We leren niet dat mannen hun leven in dienst kunnen stellen van het heilige vrouwelijke (en andersom) en dat ook vrouwen een belichaming kunnen zijn van masculiene energie terwijl we tegelijkertijd het lichaam heel laten en eren als tempel van de ziel.
Geen wonder dat er zoveel geweld is: Diëten, zelfbeschadiging (waaronder ook cosmetische en geslachtsveranderende chirurgie), mentaal geweld. Het is niet meer dan logisch dat ook de drempel om elkaar geweld aan te doen maar klein is. Geweld is voor velen een grondhouding waarin men tijdens het medisch geboorteritueel al ingewijd wordt.
Waar is de beweging waarin we elkaar uitnodigen om radicaal van ons lichaam te houden?! De beweging die ons als we vergeten hoe dat moet (of als we in dat proces trauma tegenkomen) helpt om die moeilijke stukken te omarmen in plaats van ze weg te snijden. De beweging die zich herinnert hoe het heilige mannelijke én heilige vrouwelijke leeft in ons allemaal en dat we vrij zijn om daar expressie aan te geven zonder de noodzaak van geweld en ontkenning naar ons eveneens heilige lichaam.
Laten we elkaar uitnodigen om de oorspronkelijke, bio-energetische blauwdruk van ons lijf én ons geslacht te herinneren en te activeren. Voorbij de beperkende culturele stereotypes die er in de afgelopen 5000 jaar zijn ingeprogrammeerd rondom ons man of vrouw-zijn.
Ons lichaam is de ware kennisbank. Een onuitputtelijke kracht. De vertaling van ons energielichaam. Een bron van ecstasy, plezier en vernieuwing. Een voertuig waarmee we de schepping belichamen en ervaren. Ons lichaam bevat alle antwoorden en alle oplossingen.
Er zijn spaceholders nodig: leraren, therapeuten, coaches, hulpverleners, healers en inspirators die géén diagnoses stellen. Die geen medicijn, methode, geen one-size-fits-all-antwoord, techniek of operatie verkopen. Die zich niet laten bespelen door politiek, geld en macht. Spaceholders die niet meer geloven in het commerciële, ouderwetse verhaal van oplossingen buiten onszelf.
Ik heb het over spaceholders die zélf hun oorspronkelijke blauwdruk leven. Spaceholders die niet boven, maar naast de mensen gaan staan die geleerd hebben hun eigen (en andermans) lichaam te haten, in twijfel te trekken, te bevechten of te vrezen. Spaceholders die niet strooien met adviezen, maar die échte vragen stellen. Die met hun hele wezen kunnen luisteren en durven spreken zonder zelfcensuur. Spaceholders die het huidige systeem en de heersende cultuur durven bevragen en die hun hart vurig laten spreken.
Spaceholders die weten wat liefde is en die daarmee een veld, een ruimte scheppen voor anderen om zichzelf ten diepste te ontmoeten, zonder dat proces te protocolleren of (onbewust) te manipuleren.
Want dat is de enige ware healing: De (her)ontdekking van onze eigen waarheid en perfectie. Onze heelheid. Zodat onze ziel via onze unieke blauwdruk de ruimte krijgt om ons lichaam te bewonen en daarin veilig te zijn.
Geschreven vanuit innig veel liefde voor ALLE menswezens.
Anne